Site icon Kültür Denizi

Modern Yönetim Yaklaşımı

Modern Yönetim Yaklaşımı

Modern Yönetim Yaklaşımı Modern Yönetim Yaklaşımı nedir

Modern Yönetim Yaklaşımı, Klasik ve Neo-klasik Yönetim Yaklaşımlarının bir devamı olup onların eksik kaldığı hususları gidermeye yönelik olarak, yönetim bilimine daha değişik boyutlar getirmiştir.

Modern yönetim yaklaşımı temelde Sistem Teorisi ve Durumsallık Teorisi olarak ayrılmaktadır.

Modern Yönetim Yaklaşımının temel özellikleri; her işletmeyi bir sistem olarak görmesi, genellikle modeller ve sistemler kurmaya yönelik, belirli bilimsel kavramlara dayanan, analitik yani çözümlemeci bir temeli olan ampirik yani deneye dayalı araştırmalarından faydalanan ve sentezci bir yaklaşım olmasıdır.

Sistem teorisinde, örgüte sistem kavramının perspektifinden bakılırken, durumsallık teorisinde örgüt, basit bir yönetim eylemi olmaktan çıkarılarak, kendisini çevreleyen şartların belirleyeceği bir çerçeveye büründürülmektedir.

Modern yaşamın içinde yer alan sistem teorisi, örgütleri Klasik Yaklaşımın aksine, organik bir yapı olarak görmektedir. Zira insan sadece makinenin bir parçası değildir. Dinamik bir üretim faktörü olarak sistemin en önemli unsurudur.

Modern yönetim yaklaşımı, 1950 yılı civarında geliştirildi. Bu yaklaşım, yönetime hem klasik hem de neo-klasik yaklaşım üzerinde bir gelişmedir. Modern yönetim yaklaşımının üç temel ayağı vardır: I. Nicel Yaklaşım II. Sistem Yaklaşımı III. Olasılık Yaklaşımı.

Nicel Yaklaşım

Nicel yaklaşım, 1950 yılı civarında C. W Churchman ve meslektaşları tarafından ileri sürüldü. Bu yaklaşım aynı zamanda Operasyonel Araştırma veya Operasyonel Analiz adıyla da bilinir.

Klasik yaklaşım fiziksel kaynaklara vurgu yaparken neo-klasik yaklaşım insan kaynaklarına önem verir. Bu yaklaşımların her ikisi de genellikle yöneticilerin karşılaştığı en ciddi sorunların bazıları hakkında sessizdir.

Yönetime nicel yaklaşım, yöneticilerin karşılaştığı farklı sorunları çözmek için bazı önerilerde bulunur. Yöneticilere problemlerini matematiksel ve istatistiksel formüller yardımıyla çözmelerini söyler. 

Yönetsel problemleri çözmek için bazı özel formüller hazırlanmıştır. Örneğin olasılık teorisi, örnekleme analizi vb. gibileridir.

Sistem Yaklaşımı

Bu, 1960 yılında ortaya çıkan yeni geliştirilmiş bir yaklaşımdır. Bu yaklaşım, Chester I. Bernard, Herbert A. Simon ve meslektaşları tarafından geliştirilmiştir.

Sistem yaklaşımı, birbiriyle ilişkili bir grup küçük birim anlamına gelir. Tam bir birim anlamına gelen bir grup farklı birim bir sistem olarak adlandırılırken, küçük birimlerin kendileri bağımsızdır, ancak bir şekilde veya diğeri ilgili sistemin alt sistemleri ile bağlantılıdır. 

Tüm alt sistemler birbirini etkiler. Örneğin, bir scooter, motor, şaft, dişli, tekerlek gövdesi vb. Şeklinde birçok alt sisteme sahip bir sistemdir.

Tüm bu alt sistemler birbiriyle ilişkilidir ve bunlardan biri arızalanırsa tüm sistem çalışmayı durdurur. Dolayısıyla sistemin başarısı, alt sistemlerin iş birliği ve verimliliğine bağlıdır.

Bu nedenle, bir sistemin, belirli bir amaca ulaşmak için eşzamanlı olarak uyum içinde çalışan birbiriyle ilişkili farklı parçalar anlamına geldiği söylenebilir.

Sistem yaklaşımına göre tüm organizasyon bir sistemdir ve çeşitli bölümleri onun alt sistemleridir. Tüm alt sistemler birlikte çalışır. O zaman ve ancak o zaman organizasyonun amacına ulaşılabilir. Bu nedenle, yönetici belirli bir alt sistemle ilgili bazı kararlar aldığında, diğer alt sistemlerdeki kararının kusurunu da dikkate almalıdır.

Olasılık veya Durumsal Yaklaşımı

Yönetime acil durum yaklaşımı önemli bir modern yaklaşımdır. Bu yaklaşım 1970’li yıllarda ortaya çıkmıştır. Buna göre yöneticiler kararları ilkelere göre değil, duruma göre almalıdır. 

Bu, her durumda uygun olabilecek tek bir ilke / formül / yönetimsel faaliyet olamayacağı anlamına gelir. Başlıca nedeni, çevrenin sürekli değişen doğasıdır. Burada çevre, organizasyonu etkileyen tüm faktörlerin toplamı anlamına gelir.

Bu faktörler hem iç hem de dıştır. İç faktörler arasında hedefler, politikalar, organizasyon yapısı, yönetim bilgi sistemi vb. Yer alır. Dış faktörler arasında müşteriler, tedarikçiler, rakipler, hükümet politikaları, siyasi yapı, yasal sistem vb. Yer alır. Tüm bu faktörler değişebilir, bu nedenle bir organizasyonun ortamına dinamik denir.

Sistem yaklaşımı, organizasyon ve çevre arasında bir ilişki kuramadı. Acil durum yaklaşımı, bu zayıflığı ortadan kaldırmak için bir girişimde bulundu. Bu nedenle yöneticilerin çevreyi analiz etmek temel görevidir ve yaptıkları analizlere göre karar almaları gerekir. 

Yöneticiler, herhangi bir işi yapmak için tek bir yöntemin uygun olamayacağını her zaman akılda tutmalıdır. Uygunluğu duruma bağlıdır.

Bir şeyi yapmanın belirli bir yönteminin nafile olması ve bu ilkelerin bir durumda uygun veya başarılı olmasını ummak oldukça olasıdır, ancak başka bir durumda durum aynı olmayabilir. 

Farklı yönetim ilkeleri söz konusu olduğunda, sadece yöneticilere rehberlik ederler ve mevcut dinamik ortamda, bu ilkelerin her durumda uygun veya yararlı olacağını ummak boşuna olur.

Örneğin, tek bir liderlik tarzı tüm durumlara uygulanamaz. Benzer şekilde, birçok motivasyon ve kontrol yöntemi vardır, ancak tüm durumlara tek bir yöntem uygulanamaz.

Exit mobile version