Yönetim Yaklaşımlarının Karşılaştırılması Klasik Yönetim ve Neo-klasik Yönetim Yaklaşımlarının Karşılaştırılması ile yapılacaktır.
- Klasik Yönetim Anlayışı, “İnsansız Örgütler” ; Neo-klasik Yönetim Anlayışı, “Örgütsüz İnsanlar” temel varsayımı üzerine kuruludur.
- Klasik Yönetim Yaklaşımı 1930’lara kadar uygulanan tek teori olmuş ve en çok eleştiri alan yönü, insan unsurunu ikinci plana atmış olması, onun robot gibi davranabileceğini varsaymasıdır.
- Klasik Yönetim Teorisi “etkinlik”, “düzen”, ve “rasyonellik” kavramları çerçevesinde ve organizasyonun mekanik unsurları üzerinde durarak, aynı zamanda bir sosyal sistem olan organizasyonların önceden belirlenmiş ilke ve kurallara göre, aynen bir makine gibi işlemesi üzerine kurulmuştur.
- Klasik yönetim anlayışında organizasyon, amaçların gerçekleştirilmesi için belirli faaliyetler sonucu oluşturulan bir araç olarak görülür.
- Neo-klasik yönetim yaklaşımı, bu eksikliği görmüş, organizasyonunun etkinliğini arttırmak için insan davranışları ve ilişkileri üzerinde yoğunlaşmıştır.
- Klasik görüşte dikkatler, organizasyonların yapısı, düzen, biçimsel organizasyon, ekonomik faktörler ve objektif akılcılığa yöneltilmiştir.
- Neo-klasik görüşte ise dikkatler, işteki sosyal faktörlere, biçimsel olmayan organizasyona ve insanların duygularına yönelir.
- Klasik yönetim düşüncesinin esasını bilimsel yönetim oluşturmasına karşılık, Neo-klasik düşüncenin esasını, insan ilişkileri yaklaşımı oluşturmaktadır.
- Klasik teorinin kişisel olmayan yönetim yaklaşımı, en başta işçilerden gelen büyük bir tepki ile karşılaşması sonucu, psikoloji, sosyoloji, sosyal psikoloji, antropoloji gibi değişik alanları temsil eden yazarlar, Neo-klasik (Davranışsal) Yönetim Yaklaşımını başlatmıştır.
- Neo-klasik yönetim teorisi, klasik teorinin katı ve insan faktörünü dikkate almayan yapısından kurtulmak ve insan performansını etkileyen duygular ve sosyal yönlere eğilerek yönetim alanına uzun vadeli bir katkı sağlamıştır.
Yönetim Yaklaşımları Karşılaştırılması Sonuçları
Yönetim Yaklaşımları karşılaştırılmasında klasik, modern ve Neo-klasik yönetim yaklaşımları mevcuttur. Yönetim yaklaşımlarının değişmesinin temelinde insan düşüncesinin ve toplumsal yaşamın değişmesi vardır.
Klasik Yönetim Anlayışı, “insansız örgütler”; Neo-klasik Yönetim Anlayışı, “Örgütsüz İnsanlar” ve Modern Yönetim Anlayışı da, “Örgütlü İnsanlar” temel varsayımı üzerine kurulurdur ve bu üç sistem birbirini tamamlayarak bugünkü noktaya gelmiştir.
Her yönetim düşüncesi olumlu ve olumsuz yönlere sahiptir. Her yeni düşüncede bu olumsuz yanlar iyileştirilerek ve yeni katkılarda bulunularak bugünkü son noktaya gelmiştir.
Modern yönetim ve örgüt teorisi, Klasik ve Neo-klasik yönetim teorilerinden sonra ortaya çıkmış ve önceki teorilerin eksiklerini gidermeyi amaçlamıştır.
